14 ตุลาคม, 2552

2 คนเดิม...แค่ต่างเวลา...

ชายแก่เลยวัย 70 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยม หลังจากแต่งงานย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี
> ชายแก่ : แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูก? พ่อเห็นลางๆ
> แจ๊ค : อ๋อ วัวหน่ะพ่อ
> เวลาผ่านไป 2-3 นาที
> ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก?
> แจ๊ค : วัวตัวเดิมนั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย
> ผ่านไปอีก 2-3 นาที
> ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรอีกล่ะลูก?
> แจ๊ค : (เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด) วัว..พ่อ...วัว !! วัวตัวเดิมที่เพิ่งถามนั่นแหละ
> เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที
> ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก?
> แจ๊ค : (เริ่มทนไม่ไหว) เอ๊ะ!! พ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำๆ ซากๆ อยู่ได้ ผมจะบอกครั้งสุดท้าย แล้วนะว่า วัว...!!
> ...
> ผ่านไปอีก 2-3 นาที
> ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรน่ะลูก?
> แจ๊ค : โอ๊ย!!! พ่อเลอะเลือนแล้ว คุยกันไม่รู้เรื่อง ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว
แล้วแจ๊คก็ผละจากพ่อไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด
........
> เวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น
> ได้เวลาอาหารค่ำ เมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา
> แจ๊คจึงเดินขึ้นไปตามที่ห้อง
ณ ที่นั่น เขาได้พบชายแก่นั่งเหม่อลอย ข้าง ๆ มีไดอารี่เก่า ๆ เล่มหนึ่งที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จ แจ๊คถือวิสาสะเข้าไปอ่าน ความว่า...
ครั้งหนึ่งเมื่อ 40 กว่าปีก่อนมาแล้ว เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมากที่สุด เราตั้งชื่อเค้าเองว่า...แจ๊ค
> ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง เราพาแจ๊คออกไปเดินเล่น ตอนนั้นแจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว
> เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน พอดีมีวัวผ่านมา... แจ๊คถามเราว่า พ่อ นั่นอะไร...วัวไงลูก
> เราตอบ ...เวลาผ่านไป อีกไม่ถึงนาที แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก เราก็ตอบเช่นเดิมอีก
> เป็นอย่างนี้อยู่ถึง 25 ครั้ง
> ... เราไม่เคยเบื่อหน่ายเลยที่จะตอบคำถามเดิม ๆ เหล่านั้น
> เรากลับรู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ลูกสนใจเราอย่างไม่เบื่อหน่าย...
.....
> แต่ในวันนี้ ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถามคำถามเดียวกัน หากแต่ว่าเราเป็นฝ่ายถาม แจ๊คเป็นฝ่ายตอบ...
เพียง 5 ครั้งเท่านั้นลูกก็ตวาดเสียงดังใส่เรา หาว่าเราเลอะเลือน รังเกียจแม้แต่จะคุยกับเราต่อไป...
> เมื่ออ่านจบแจ๊ครู้สึกผิดขึ้นมาจับใจ พ่อเลี้ยงดูเขามาอย่างดี
> แต่วันนี้สิ่งที่เขาตอบแทนให้ท่านคือ การตวาดเสียงดัง ไม่พูดด้วยแล้วก็เดินหนีไป
เขาตระหนักว่าเขาได้ทำสิ่งผิดพลาดซึ่งเขาเองแทบไม่รู้ตัว...

....แล้วคุณล่ะ วันนี้คุณได้ทำอะไรดี ๆ ให้ท่านเหล่านั้นบ้างหรือยัง?
ที่มา :Mail Forwarding: วาสนา จันทร์แจ่มใส

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น