ไม่สำคัญว่า....จะมีทรัพย์มากหรือน้อย
แต่สิ่งสำคัญ คือ....ต้องใช้ให้น้อยต่างหาก
ชีวิตจึงจะมีเหลือมากกว่าขาด
คนจนยิ่งจน....เพราะทำรวย
คนรวยยิ่งรวย....เพราะทำจน
ทำตัวให้เป็นปรกติ....ใช้จ่ายในสิ่งที่จำเป็น
ชีวิตก็จะปรกติ
ไม่ยินดีในสิ่งที่ตนได้
ไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี
เป็นคนอาภัพที่สุดในโลก
ยินดีในสิ่งที่ตนได้
พอใจในสิ่งที่ตนมี
เป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก
อดทนได้....จงอดทน
อดใจได้....จงอดใจ
ไม่อดทน....ไม่อดใจ
เรื่องเล็กจักกลายเป็นเรื่องใหญ่
คนที่มีความสุข.... มิใช่คนที่มีมากที่สุด
แต่เป็นคนที่ต้องการน้อยที่สุด
ยิ่งมีความต้องการน้อยลง
สมบัติที่มีอยู่เดิม....ก็ดูเหมือนมีมากขึ้น
ความสุขหรือความทุกข์ของชีวิต
บางครั้งเหมือนการมองผ่านกระจก
หากกระจกใสสะอาด....เมื่อมองสิ่งใดย่อมมีแต่ความสุข
ปราศจากความขุ่นมัว
หากกระจกข่นมัวเมื่อมองสิ่งใด....แม้เป็นสิ่งเดียวกัน
ก็มีแต่ความทุกข์ใจ
จงจำไว้ว่า....ความสุขอยู่ไม่ไกล เพียงเช็ดกระจกให้ใส
เช็ดใจให้สะอาดเท่านั้นเอง
ทุกข์อยู่ที่ใจ....ทุกข์ของใครก็ของมัน
ทุกข์อยู่ที่ใจ....ใครจะเก็บไว้ก็ช่างมัน
สุขอยู่ที่ใจ....ฉันเก็บมันไว้ทุกวัน
สุขอยู่ที่ใจ....ฉันจะให้กันและกัน
ที่มา :Mail Forwarding :iraygod@gmail.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น