วันแม่

วันแม่ 12 สิงหาคม 2552

เรียน ท่านที่เคารพนับถือทุกท่านครับ
ความจริงทุกท่านมี "แม่" ทุกๆท่าน ขณะที่แม่และท่านมีชีวิตอยู่ เราควรรำลึกถึงให้มากที่สุด และปฏิบัติกิจกรรมให้ท่านตามสมควรแห่งฐานะ ไม่ต้องรอตอนท่านเสียชีวิตที่ถึงแก่กรรมแล้ว ท่านโชคดีที่หลายท่านยังมีคุณแม่ของท่านมีชีวิตอยู่ หากท่านเคยคิดล่วงเกินและกระทำกรรมด้วย กาย วาจา ใจ
ขอได้โปรดไปกราบขออโหสิกรรม ขอขมากรรม แล้วล้างเท้าท่านด้วยความเคารพรัก ท่านจะให้อภัยเสมอ (กระผมนำน้ำนั้นมาอาบและผสมน้ำดื่ม วันนี้ก็ยังเก็บไว้บูชาเสมอ)
ที่กระผมเขียนมานี้เพื่อให้ท่านทั้งหลายใคร่ครวญให้ดีครับ กระผมดำเนินการเช่นนี้มาโดยตลอดตราบที่คุณแม่ของกระผมขณะมีชีวิตอยู่ แม้นกระทั่งวันที่ท่านจะสูญเสียชีวิต กระผมไปปฏิบัติงานที่โรงแรมสยามเบย์ชอว์เมืองพัทยา ทางนายแพทย์ และญาติติดต่อกระผมทางโทรศัพท์เป็นระยะ และกระผมเดินทางกลับถึง กทม.ที่ รพ.จุฬา ประมาณ 19.00น.ท่านยังรอ รอจนกระทั่งสิ้นใจอีกไม่นาน
ซึ่งกระผมได้นำญาติ ลูกหลานทุกท่านขอขอขมากรรมเป็นครั้งสุดท้ายปัจฉิมโอวาทคือให้ เราทุกคนคิดถึงส่วนรวมเป็นอันดับแรก และคิดถึงส่วนตนเป็นอันดับสองรองลงมา เพื่อประโยชน์ของสังคมโดยส่วนรวม(ตามรอยพระบาทสมเด็จพระราชบิดาฯ) ซึ่งสอดคล้องกับที่คุณพ่อผมเสียชีวิตเมื่อปี พ.ศ.2516 ที่คำสอนคุณพ่อให้ลูกทุกคน เกิดมาทั้งทีเป็นคนดีให้ได้ และความหมายความดีที่คุณพ่อสอน คือ ตนเองและคนอื่นไม่เดือดร้อน ทำอะไรก็ตามอย่าผิดกฎหมาย ผิดศีลธรรม และผิดประเพณี วัฒนธรรมในสังคม(คุณพ่อในอดีตคือข้าราชครู)พี่ชายของกระผมก็เสียชีวิตไปแล้วทั้งสองท่าน สอนกระผมให้รักครอบครัว รักญาติ รักคนดี หนีคนชั่ว ท่านลาออกจากงานมาปรนนิบัติคุณแม่อยู่กว่า 10 ปี พอพี่ชายเสียชีวิต (อีกท่านเสียไปก่อนแล้ว)
ท่านก็สั่งสอนกระผม และ น้องสาวมาจนถึงวันที่ท่านจากไป
ทุกๆท่านครับ...
ไม่ต้องรอเวลา ไม่ต้องรอโอกาส ไม่ต้องรอฤกษ์ยาม ครับ ความดีไม่มีขาย ไม่มีใครมาให้ความดีให้เรา เราต้องดำเนินการกระทำเองครับ เพื่อนๆของกระผมหลายๆคน เสียโอกาสไม่มีโอกาส เขาเล่าว่าครั้งหนึ่งเขาเถียงแม่จนแม่น้ำตาตก แล้วท่านก็จากไปในคืนนั้น แม่นอนหลับแล้วไม่ตื่น เพื่อนคนนั้นเสียใจโดยตลอด ไม่มีโอกาสขอขมากรรมตอนขณะยังมีชีวิต และตอนมีชีวิตก็ไม่เคยซื้อของที่ท่านชอบมาให้แม่และพ่อ ซื้อให้แต่ลูก ให้แต่ภรรยา และอดีตภรรยา(เขาเสียใจมาก)
ขอให้ท่านคิดและกระทำทั้งคุณพ่อ คุณแม่ ของท่าน ท่านมีเงินทองที่เป็นนอกกาย ให้ท่าน ให้ของ ให้อาหารรับประทาน ตามสมควรแก่ฐานะ ขอบุญบารมีที่เราทั้งหลายได้ส่งสมมาโดยตลอด โปรดอำนวยพรให้ชาติไทย ประเทศไทยของเราสันติสุข ใครคิดร้ายขอให้กลับกายมาคิดดี ทำดีเพื่อส่วนรวม เพื่อชาติของเรา กระผมไม่เคยอายที่เกิดมาเป็นลูกของคุณพ่อ คุณแม่ ไม่เคยอายที่เป็นคนไทย ไม่เคยอายที่มีท่านทั้งหลายเป็นเพื่อน เป็นกัลยาณมิตร ขอความสุขสวัสดีจงบังเกิดให้เรา ละชั่ว ทำดี จิตใจสะอาดบริสุทธิ์ คิดดี ทำดี เพื่อจรรโลงความดี มีความเกรงกลัวละอายต่อบาป เพื่อนำสมบัติที่ดีติดตัวไปในภพต่อๆไป
หากข้อความเหล่านี้ระคายเคืองท่าน ขออโหสิกรรมต่อกัน อย่ามีเวรต่อกันเลยครับ มิได้บังอาจเป็นการเตือนใจ แต่ต้องให้ สติ-คือความระลึกได้ครับ ท่านมีโอกาส ทำเถิดครับ
ท่านมีปัญญาแล้ว อย่าขาดสติครับ ต้องคู่กัน และมีศรัทธา ก็ต้องมีปัญญาครับ ทุกอย่างมีคู่กัน มีให้ ต้องมีรับ ให้อย่างเดียวไม่ได้ ต้องรับด้วย รับกรรมครับ กรรมดี กรรมไม่ดี
"ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วครับ" เราจะทำโดยตลอดตั้งแต่นี้เป็นต้นไปครับ คิดถึงอดีต สร้างปัจจุบัน ฝันถึออนาคต ครับ ด้วยความปรารถนาดีต่อทุกๆท่านเสมอ
Peace & Happiness Thru Prosperity
ขอแสดงความนับถือด้วยใจจริง
ศาสตราจารย์ ดร.เรวัตร์ ชาตรีวิศิษฏ์
๑ สิงหาคม ๒๕๕๒