มันกลิ้งไป ..กลิ้งไป... ตามหาเศษเสี้ยวที่หายไปนั้น
มันเจอผู้คนมากมาย แต่ไม่มีใครเลย ที่จะเติมเต็มมันได้
บางทีก็ใหญ่เกินไป...
ถ้าฝืนก็จะเจ็บทั้งสองฝ่าย..
บางที...คิดว่าเข้ากันได้ ...
แต่พอก้าวไปข้างหน้า ถึงได้รู้ว่า " ไปด้วยกันไม่ได้ "
บางที...เศษเสี้ยวมีหนามแหลมคม
กว่าจะรู้ตัวว่า " ไม่ใช่ "
ก็ได้ทิ้งบาดแผล และ ความเจ็บปวด มากมายไว้ให้เจ้าวงกลม
มันยัง กลิ้งไป...กลิ้งไป..
จนในที่สุด...ก็พบเศษเสี้ยวของมัน
แล้ว วงกลมก็เต็ม วง
ถ้าเรื่อง มันจบ Happy อย่างนี้ก็ดีเนอะ
ลองมาฟัง เรื่องเล่าของ สามเหลี่ยม กันบ้างนะ
ยังจำเศษเสี้ยวของวงกลมนั้นได้มั๊ย ?
เสี้ยวรูปสามเหลี่ยม ... กำลังตามหาวงกลมของมัน
มันกลิ้งไป....กลิ้งไป...
พบคนมากมาย...
แต่ไม่มีใครเลย....
ที่เป็นที่ของมัน...
นี่ก็ไม่ใช่ .. นั่นก็ไม่ใช่...
พอเจอคนที่คิดว่าใช่...
กลับพบว่า..เขามีส่วนเติมเต็มของเขาอยู่แล้ว
สามเหลี่ยม...กลิ้งไป.... กลิ้งไป....
กลิ้งไป....กลิ้งไป....
จนขอบของมันเริ่มมนลง
ในที่สุด สามเหลี่ยม นั้น ก็ กลายเป็น ...วงกลม...
และพบว่าตัวเองนั้นสามารถกลิ้งไปได้....ด้วยตัวของมันเอง
โดยไม่ต้องการให้ใครมา เติมเต็ม
ที่มา : Mail Forwarding
สามเหลี่ยม น่ะ เหมือน เจ้าของบล็อกเลย
ตอบลบน่ารักดีแต่ก็น่าเศร้า....
ตอบลบ